เรื่องรักของใครใคร

หญิง น. คนที่มีมดลูก, ผู้หญิง ก็ว่า
ชาย๑ น. คนที่ไม่มีมดลูก, ผู้ชาย ก็ว่า
คุย๑ ก. พูดจาสนทนากัน; ปรึกษาหารือ เช่น เรื่องนี้ขอคุยกันก่อน
ที่จะตัดสินใจ; พูดเป็นเชิงโอ้อวด เช่น เรื่องแค่นี้ทำเป็นคุย
ชอบ ก. พอใจ เช่น ชอบอ่านหนังสือ; ถูกต้อง เช่น คิดชอบ
ชอบแล้ว; เหมาะ เช่น ชอบด้วยกาลเทศะ; ถูกใจ ถูกกัน, เช่น
เขาชอบกันมาก, บางทีใช้หมาย ความไปในเชิงว่ารักใคร่ ก็มี
เพื่อน๑ ผู้ชอบพอรักใคร่กัน, ผู้สนิทสนมคุ้นเคยกัน,
เช่น เขามีเพื่อนมาก…
อ่อนไหว ว. มีอารมณ์เปลี่ยนแปลงง่ายตามเหตุการณ์
จีบ๑ … (ปาก) เกี้ยวพาราสี
ใจลอย ว. เผลอสติ เคลิบเคลิ้ม
คอย๑ ก. มุ่งรออยู่, รอ เฝ้า, เฝ้าดู, เช่น คอยจับผิด
คิดลึก ก. คิดเกินกว่าเหตุ รู้สึกสะเทือนใจง่าย
แฟน (ปาก) ผู้นิยมชมชอบ, ผู้ที่เป็นที่ชอบพอรักใคร่ คู่รัก, สามี
หรือภรรยา
รัก๒ ก. มีใจผูกพันด้วยความห่วงใย เช่น พ่อแม่รักลูก รักชาติ
รักชื่อเสียง, มีใจ ผูกพันฉันชู้สาว, เช่น ชายรักหญิง, ชอบ เช่น
รักสนุก รักสงบ รักใคร่ ก. รัก เช่น พี่น้องคู่นี้รักใคร่กันดี
รักดีหามจั่ว รักชั่วหามเสา (สำ) ก. ใฝ่ดีจะมีความสุข ความเจริญ
ใฝ่ชั่วจะได้รับความลำบาก รักพี่เสียดายน้อง (สำ) ก. ลังเลใจ,
ตัดสินใจไม่ถูกว่าจะเลือกอย่างไหนดี รักยาวให้บั่น รักสั้นให้ต่อ
(สำ) ก. รักจะ อยู่ด้วยกันนานๆให้ตัดความคิดริษยาออกไป
รักอยู่กันสั้นๆ ให้คิดอาฆาตพยาบาทเข้าไว้, ยาวบั่น สั้นต่อ ก็ว่า
รักสามเส้า น. ความรักที่ชาย ๒ คนรักหญิงคนเดียวกันหรือหญิง
๒ คนรัก ชายคนเดียวกัน
ออดอ้อน ก. รบเร้า, เซ้าซี้จะเอาให้ได้, อ้อนออด ก็ว่า
หวาน๑ ว. มีรสอย่างรสน้ำตาล; เพราะ เช่น หวานหู เสียงหวาน,
ชุ่มชื่น, ที่รัก เช่น หวานใจ; น่ารักชวนมอง เช่นหน้าหวาน;
อ่อนสดใสในคำว่าสีหวาน…
คิดถึง ก. นึกถึง, นึกถึงด้วยใจผูกพัน
โทรศัพท์ น. ระบบโทรคมนาคมที่ใช้อุปกรณ์ทางไฟฟ้า
เป็นเครื่องมือสื่อสารให้ติดต่อ พูดถึงกันได้ในระยะไกล
โดยใช้สาย ตัวนำโยงติดต่อถึงกันและอาศัยอำนาจแม่เหล็ก
ไฟฟ้าเป็นหลักสำคัญ (ปาก) ก. พูดติดต่อกันทางโทรศัพท์
สุข น. ความสบายกาย สบายใจ
ห่วงใย ก. มีใจพะวงอยู่, มีทุกข์กังวลอยู่
หวง ก. ไม่อยากให้, สงวนไว้, กันไว้
งอน ก. แสดงอาการโกรธ เคือง หรือไม่พอใจ เพื่อให้เขาง้อ
ทำจริตสะบัดสะบิ้ง
ง้อ ก. ขอคืนดีด้วยขอพึ่งพาอาศัย
หลง ก. …; หมกมุ่น, มัวเมา, คลั่งไคล้, เคลิบเคลิ้ม, เช่น
หลงในอบายมุข หลงเสน่ห์
คิดมาก ก. คิดไกลเกินกว่าธรรมดา
หวานอมขมกลืน (สำ) ก. ตกอยู่ในฐานะที่จำต้องยอมรับไม่ว่าจะดีหรือร้าย
อ่อนใจ ก. เหนื่อยใจ, ระอาใจ, ท้อใจ
อกหัก ว. พลาดหวัง (มักใช้กับความรัก)
ร้องไห้ ก. อาการที่น้ำตาไหลเพราะประสบการณ์อันแรงกล้า เช่น เจ็บปวด เศร้าโศก ดีใจ…
น้ำตา น. น้ำที่ไหลออกจากนัยน์ตา… น้ำตาเช็ดหัวเข่า (สำ)
เสียใจเพราะซ้ำใจหรือต้อง ผิดหวังอย่างหนัก
ทุกข์ น. ความยากลำบาก, ความไม่สบายกายไม่สบายใจ

นำมาจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒. กรุงเทพฯ: นานมีบุคส์พับลิเคชั่นส์, ๒๕๔๖. ๑,๔๘๘ หน้า.